Θυμάμαι την ταινία του Δημήτρη Γιατζουτζάκη με τον ευφυέστατο τίτλο «Μη μου άπτου». Ενας νεαρός, καθ' έξιν εφαψίας, βρίσκει τον μάστορά του όταν το θύμα του αποδεικνύεται ότι τον ξεπερνάει σε επιδόσεις! Μπορεί να γίνει κι έτσι αλλά μπορεί να γίνει κι αλλιώς. Ο όρος «σεξουαλική παρενόχληση» συντάσσεται πάντοτε με αποσιωπητικά και εκφέρεται με συγκρατημένα χαμόγελα.
Εστω κι έτσι, η ιστορία αξίζει τον κόπο. Ενας λόγος παραπάνω όταν αυτό δεν συμβαίνει στο στριμωξίδι του λεωφορείου αλλά στον χώρο της εργασίας, με δράστη τον προϊστάμενο και θύμα τον εργαζόμενο. Στην πραγματικότητα ο όρος «σεξουαλική παρενόχληση» αναφέρεται σ' αυτόν ακριβώς τον χώρο και στις σχέσεις εξουσίας και εξάρτησης που αναπτύσσονται εκεί.
Για το φύλο του θύματος είμαστε, πάνω-κάτω, σίγουροι. Θήλυ, χριστιανή ορθόδοξη [μέχρι νεωτέρας]. Ο δράστης μπορεί να έχει όποιο φύλο τού καπνίσει. Αν υποψιαστώ ότι χάσαμε χρόνια για να αποκτήσουν φυλετικό άλλοθι διάφορες «σιδηρές» κυρίες, θα φάω τα σίδερα. Το μόνο πάντως που μετά βεβαιότητος γνωρίζουμε για τον παρενοχλητή, εκτός βεβαίως από τις μεθόδους του, είναι σε ποιον Θεό πιστεύει. Ενας θεούλης μικρός και διαρκώς πεινασμένος που δεν είναι άλλος από τον ίδιο του τον εαυτό. Το σεξ και η εξουσία γι' αυτόν δεν είναι τίποτα παραπάνω από «μέσον». Το κυρίως πιάτο είναι η απύθμενη βουλιμία για επιβεβαίωση, ασφάλεια και κύρος. Οταν τον κόβει η πείνα, καλεί σε «γεύμα» θύμα κατά προτίμηση νόστιμο και βραστερό. Αν είστε τύπος με προσδόκιμον επιτυχίας, απαλλαγμένος από ιδεοληψίες, προσωπικές αρχές, ντουντούκες, πανό και τα υπόλοιπα, περάστε αμέσως τις συνέπειες της πρότασης στις υπερωρίες σας και περιμένετε την επαγγελματική ευκαιρία που η ζωή κάτι μου λέει πως θα σας τη δώσει. Αν πάλι είστε το ακριβώς αντίθετο, δεν σας σώζει από την επαγγελματική εξόντωση ούτε ο ποντίφιξ.
Δεν ξέρω αν έμεινε τίποτε άλλο για να το... αποσιωπήσουμε. Η Επιθεώρηση Εργασίας, το Εργατικό Δίκαιο και κατ' επέκτασιν το ελληνικό κράτος όλως παραδόξως δείχνουν υπερβολική διακριτικότητα για τα παραπάνω προσωπικά δεδομένα. Πρόθεση σχετικού νόμου δεν υπάρχει, μολονότι έχουμε δύο τουλάχιστον δεδικασμένα στα οποία κηρύχθηκαν ένοχοι οι μερακλήδες προϊστάμενοι.
Το θέμα ανακινήθηκε εντελώς αιφνιδίως την περασμένη εβδομάδα από την κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Κι όμως πάνε σχεδόν δέκα χρόνια από τότε που η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη σεξουαλική παρενόχληση, [μετά συγχωρήσεως]. Εκδόθηκε τότε μια απλή Σύσταση την οποία μόνον η Γαλλία και το Βέλγιο την πήραν στα σοβαρά και προχώρησαν σε νομοθεσία. Σήμερα, με την ευκαιρία του Πέμπτου Προγράμματος Δράσης 2001-2005, η Επιτροπή προωθεί Οδηγία δεσμευτική τρόπον τινά για τα κράτη-μέλη. Αυτή ήταν ουσιαστικά η πρωτοβουλία της ελληνίδας επιτρόπου. Ωσπου να φθάσει όμως το θέμα στο Συμβούλιο Υπουργών θα 'χουμε φάει το λιγότερο δύο χρονάκια. Και ως τότε, αναρωτιέμαι, τι θα απογίνουν κάποιες που ξέρω;
Με το ένα χέρι απωθούν διακριτικά την παρενόχληση, με το άλλο κρατάνε γερά το δικαίωμά τους στην επαγγελματική εξέλιξη, με τα δάχτυλα του δεξιού τους ποδιού συγκρατούν τις προσωπικές τους αρχές και με τα δάχτυλα του αριστερού σπρώχνουν το χιούμορ τους εναντίον του γελοίου τύπου που προαναφέραμε.
Το παραπάνω comment με προβληματίζει με τις αναφορές του σε πολιτικά πρόσωπα, όρους όπως δικαιοσύνη και σεξουαλική παρενόχληση κτλ...το αποστρέφομαι και παρακαλώ τον συγγραφέα να συντάξει κάτι χρήσιμο για αυτό το blog.
To blog αυτό αποσκοπεί σε μία εκλεπτυσμένη προσέγγιση ποικίλων θεμάτων όπως η αποπλάνηση του άλλου φύλλου, το lifestyle, το sex, τα δικαιώματα των gay, τα αφροδίσια νοσήματα και πάμπολλα άλλα θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο “wanabe” playboy.
Οι θέσεις που παρουσιάζονται σε αυτό το site εκφράζουν τον εκάστοτε συγγραφέα και δεν φέρει ευθύνη ο σχεδιαστής του ηλεκτρονικού αυτού χώρου για τις θέσεις τρίτων.Γράφουμε με σεβασμό προς το άτομο, την μοναδικότητα του και το δικαίωμα του να είσαι διαφορετικός. Χαρακτηρισμοί μειωτικοί προς κάποιες ομάδες ή άτομα, μπορεί να αναφέρονται στο site και να αναλύονται ως στοιχεία κοινωνικής παθογένειας αλλά δεν εκφράζουν σε καμία περίπτωση τους συγγραφείς του χώρου.
Για οποιαδήποτε ιστορία ή πληροφορία που θα θέλατε να μοιραστείτε, επικοινωνήστε στο greeklovers.narkisos@gmail.com
5 comments:
ΥΑΙΝΕΣ???
FRIEND ZONE???
ΧΑΧΑ ξέρω τι είναι το friend zone!!
είναι πρόβλημα..
Θυμάμαι την ταινία του Δημήτρη Γιατζουτζάκη με τον ευφυέστατο τίτλο «Μη μου άπτου». Ενας νεαρός, καθ' έξιν εφαψίας, βρίσκει τον μάστορά του όταν το θύμα του αποδεικνύεται ότι τον ξεπερνάει σε επιδόσεις! Μπορεί να γίνει κι έτσι αλλά μπορεί να γίνει κι αλλιώς. Ο όρος «σεξουαλική παρενόχληση» συντάσσεται πάντοτε με αποσιωπητικά και εκφέρεται με συγκρατημένα χαμόγελα.
Εστω κι έτσι, η ιστορία αξίζει τον κόπο. Ενας λόγος παραπάνω όταν αυτό δεν συμβαίνει στο στριμωξίδι του λεωφορείου αλλά στον χώρο της εργασίας, με δράστη τον προϊστάμενο και θύμα τον εργαζόμενο. Στην πραγματικότητα ο όρος «σεξουαλική παρενόχληση» αναφέρεται σ' αυτόν ακριβώς τον χώρο και στις σχέσεις εξουσίας και εξάρτησης που αναπτύσσονται εκεί.
Για το φύλο του θύματος είμαστε, πάνω-κάτω, σίγουροι. Θήλυ, χριστιανή ορθόδοξη [μέχρι νεωτέρας]. Ο δράστης μπορεί να έχει όποιο φύλο τού καπνίσει. Αν υποψιαστώ ότι χάσαμε χρόνια για να αποκτήσουν φυλετικό άλλοθι διάφορες «σιδηρές» κυρίες, θα φάω τα σίδερα. Το μόνο πάντως που μετά βεβαιότητος γνωρίζουμε για τον παρενοχλητή, εκτός βεβαίως από τις μεθόδους του, είναι σε ποιον Θεό πιστεύει. Ενας θεούλης μικρός και διαρκώς πεινασμένος που δεν είναι άλλος από τον ίδιο του τον εαυτό. Το σεξ και η εξουσία γι' αυτόν δεν είναι τίποτα παραπάνω από «μέσον». Το κυρίως πιάτο είναι η απύθμενη βουλιμία για επιβεβαίωση, ασφάλεια και κύρος. Οταν τον κόβει η πείνα, καλεί σε «γεύμα» θύμα κατά προτίμηση νόστιμο και βραστερό. Αν είστε τύπος με προσδόκιμον επιτυχίας, απαλλαγμένος από ιδεοληψίες, προσωπικές αρχές, ντουντούκες, πανό και τα υπόλοιπα, περάστε αμέσως τις συνέπειες της πρότασης στις υπερωρίες σας και περιμένετε την επαγγελματική ευκαιρία που η ζωή κάτι μου λέει πως θα σας τη δώσει. Αν πάλι είστε το ακριβώς αντίθετο, δεν σας σώζει από την επαγγελματική εξόντωση ούτε ο ποντίφιξ.
Δεν ξέρω αν έμεινε τίποτε άλλο για να το... αποσιωπήσουμε. Η Επιθεώρηση Εργασίας, το Εργατικό Δίκαιο και κατ' επέκτασιν το ελληνικό κράτος όλως παραδόξως δείχνουν υπερβολική διακριτικότητα για τα παραπάνω προσωπικά δεδομένα. Πρόθεση σχετικού νόμου δεν υπάρχει, μολονότι έχουμε δύο τουλάχιστον δεδικασμένα στα οποία κηρύχθηκαν ένοχοι οι μερακλήδες προϊστάμενοι.
Το θέμα ανακινήθηκε εντελώς αιφνιδίως την περασμένη εβδομάδα από την κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Κι όμως πάνε σχεδόν δέκα χρόνια από τότε που η Επιτροπή ασχολήθηκε με τη σεξουαλική παρενόχληση, [μετά συγχωρήσεως]. Εκδόθηκε τότε μια απλή Σύσταση την οποία μόνον η Γαλλία και το Βέλγιο την πήραν στα σοβαρά και προχώρησαν σε νομοθεσία. Σήμερα, με την ευκαιρία του Πέμπτου Προγράμματος Δράσης 2001-2005, η Επιτροπή προωθεί Οδηγία δεσμευτική τρόπον τινά για τα κράτη-μέλη. Αυτή ήταν ουσιαστικά η πρωτοβουλία της ελληνίδας επιτρόπου. Ωσπου να φθάσει όμως το θέμα στο Συμβούλιο Υπουργών θα 'χουμε φάει το λιγότερο δύο χρονάκια. Και ως τότε, αναρωτιέμαι, τι θα απογίνουν κάποιες που ξέρω;
Με το ένα χέρι απωθούν διακριτικά την παρενόχληση, με το άλλο κρατάνε γερά το δικαίωμά τους στην επαγγελματική εξέλιξη, με τα δάχτυλα του δεξιού τους ποδιού συγκρατούν τις προσωπικές τους αρχές και με τα δάχτυλα του αριστερού σπρώχνουν το χιούμορ τους εναντίον του γελοίου τύπου που προαναφέραμε.
Συντομεύετε, παιδιά, γιατί πιαστήκαμε.
Το παραπάνω comment με προβληματίζει με τις αναφορές του σε πολιτικά πρόσωπα, όρους όπως δικαιοσύνη και σεξουαλική παρενόχληση κτλ...το αποστρέφομαι και παρακαλώ τον συγγραφέα να συντάξει κάτι χρήσιμο για αυτό το blog.
Post a Comment